Не смееме да заборавиме да зборуваме за врсничко насилство!

Се чини дека колку повеќе зборуваме и се обидуваме да најдеме мерки, да воведеме санкции и да бараме помош за проблемот со врснското насилство, го има еднакво или уште повеќе.

Едно е сигурно, а тоа е дека зборувањето и влијанието на семејството и да не се става ситуацијата „под тепих“, нуди надеж за намалување на крајно поразителните статистички податоци. За да не се класифицираат младите во тие проценти, важно е да се знае што е врсничко насилство.

Зборуваме за насилство од врсници кога едно или повеќе деца намерно психички вознемируваат или физички нападнат друго дете. Врсничкото насилство вклучува сè почеста сексуална злоупотреба, а поради присуството на деца на Интернет, честа е и злоупотребата на фотографии и видеа од деца.

Една од причините може да биде кога детето го превзема моделот на однесување од семејството. Генетиката исто така игра улога, но начинот на кој таа ќе се манифестира зависи од надворешни фактори: воспитување, комуникација, функционалност/дисфункционалност на семејството, околина и ставови, вредности и норми на таа средина. Медиумите имаат влијание и врз младите со тоа што ги избираат нивните теми што ги пласираат во јавноста. Тие често носат агресивна и асоцијална конотација за поединци, промовирајќи агенда заснована на насилничко однесување и вербална агресија.

Што се однесува до мерките на превентивните програми и интервенции, тие можат да имаат поголем ефект со вклучување на родителите и службите кои обезбедуваат поддршка на семејството.

Посветете му на вашето дете што е можно повеќе внимание и прашајте го како се чувствува. На крајот, важно е да зборуваме за тоа секој ден, бидејќи тогаш размислуваме за безбедноста на секое дете и за времето што го има за да можеме што поскоро да реагираме и да помогнеме. Цената е физичка безбедност и спас на личноста на поединецот.