Како треба да реагираат родителите кога децата се бесни

Светот на родителството  секој ден носи предизвици и моменти на среќа. Сепак, има и друга страна на родителството, а тоа се моменти кога децата беснеат. Колку и да се трудиме да создадеме хармонична средина за нашите деца, гневот или фрустрацијата се составен дел од нивниот емоционален развој. Како треба да реагираат родителите во овие бурни моменти?

Лутината е природна емоција која се јавува кај децата поради многу причини. Децата само учат како да се справат со своите чувства и честопати немаат зборови или вештини да го изразат она што го чувствуваат. Ситуациите што можат да предизвикаат нивно беснеење вклучуваат:
– Фрустрација: Кога детето се соочува со пречка или задача што не може лесно да ја реши, чувството на лутина може да биде нивната реакција во таа ситуација.
– Немоќ: Децата немаат целосна контрола над својата околина. Ова може да доведе до чувство на беспомошност и гнев кога се чувствуваат преоптоварени.
– Недостаток на комуникациски вештини: Детето може да се чувствува луто кога не може ефективно да ги изрази своите желби, потреби или фрустрации со зборови.
– Љубомора: Чувството дека некој друг има нешто што детето го сака може да предизвика гнев поради несигурност или љубомора.

Што треба да направите

– Останете смирени и прибрани: Кога децата се лути, емоциите често зовриваат како вулкан. Во овие моменти, важно е родителите да останат смирени и присебни. Вашата реакција ќе има силно влијание врз детето. Ако ја изгубите контролата над вашите емоции, детето ќе се чувствува несигурно. Наместо тоа, земете длабок здив пред да реагирате и обидете се да почекате нивниот гнев да стивне пред да се обидете да ја решите ситуацијата.
– Слушајте ги внимателно: Децата често се лутат затоа што се чувствуваат погрешно разбрани или фрустрирани. Кога им обрнувате внимание и активно слушате што имаат да кажат, им покажувате дека нивните чувства се важни. Замолете ги да ви кажат што ги мачи и зошто се лути. Ова ќе им помогне да се чувствуваат подобро разбрани и може да го намали интензитетот на гневот.
– Поставете граници, но бидете сочувствителни: Поставувањето граници е важно за децата да разберат што е прифатливо однесување. Сепак, важно е да го правите тоа со сочувство и разбирање. Објаснете им зошто одредено однесување е неприфатливо и разговарајте за алтернативи. Важно е да се чувствуваат поддржани, дури и кога не се согласуваат со поставените граници.
– Покажете им начин како да управуваат со емоциите: Децата честопати сè уште немаат развиено вештини за управување со нивните емоции. Како родители, можете да им помогнете со тоа што ќе им дадете алатки како што се длабоко дишење, броење до десет или наоѓање мирно место каде што можат да се релаксираат. Ова ќе им овозможи да се справат со своите емоции на продуктивен начин.
– Моделирајте позитивно однесување: Децата често учат со набљудување како се однесуваат возрасните околу нив. Затоа, важно е да моделирате позитивен начин на управување со емоциите. Покажете им како да се справат со стресот и гневот на конструктивен начин. Кога ќе видат дека ги користите овие техники, веројатно ќе бидат подготвени сами да ги пробаат.
– Наградете го позитивното однесување: Кога децата успешно ќе го надминат својот гнев и соодветно ги изразуваат своите емоции, наградете ги. Ова не мора да значи материјални награди, туку обезбедување вербално охрабрување, прегратки или посебно време да се помине со нив. Ова ќе им покаже дека ги цените нивните напори да се справат со нивните емоции.

Конечно, важно е да се запамети дека бесот на децата е дел од нивниот процес на растење. Со поддршка, разбирање и примена на овие стратегии, родителите можат да им помогнат на децата да научат како да се справуваат со своите емоции на здрави и продуктивни начини. Свесни дека ќе се соочите со предизвици, но и свесни дека сте тука да им помогнете, заедно ќе ги поминете сите животни бури.